Ο Εμφύλιος μαίνεται. Τα χωριά της Δυτικής Φθιώτιδας αποτελούν θέατρο σκληρών συγκρούσεων στον αδελφοκτόνο πόλεμο. Το κείμενο που παραθέτουμε, εξαιρετικά παραστατικό για την Ανατολή, είναι απόσπασμα από τη μαρτυρία – άρθρο κάποιου που τα έζησε ως μαχητής, του Κώστα Πεντεδέκα. Σε ορισμένους που έζησαν τα γεγονότα εκείνης της εποχής, θα έρθουν πολλές εικόνες στη μνήμη τους. Ασφαλώς υπάρχουν και άλλες γραπτές μαρτυρίες και αναφορές της περιόδου εκείνης για την Ανατολή.
Σχέδιο και επιτυχία του ΚΩΣΤΑ ΠΕΝΤΕΔΕΚΑ
«….Για το σκοπό αυτό κινήθηκε το τμήμα προς το χωριό Ανατολή, πρώτο σταθμό. Ο καιρός ήταν πολύ κακός. Ανέβηκαν την ανηφόρα μέσα στο δάσος με πολύ χιόνι κι ώσπου να περάσουν το άδεντρο οροπέδιο, υπέφεραν από το δυνατό βοριά. Εφτασαν στο χωριό ξεπαγιασμένοι. Το χωριό είναι χτισμένο σε μια πλαγιά προς την ανατολική πλευρά ενός υψώματος και αραιοκατοικημένο. Οι κάτοικοι αιφνιδιάστηκαν στη χειμωνιάτικη νύχτα, όπως κοιμόντουσαν δίπλα στα τζάκια τους. Πετάχτηκαν επάνω πρόθυμοι να φιλοξενήσουν τους νυχτερινούς επισκέπτες. Έτρεξαν να φέρουν ξύλα για τη φωτιά να ζεσταθεί περισσότερο το μικρό τους χειμωνιάτικο δωμάτιο. Δίψαγαν για νέα κι όλο ρωτούσαν για την εξέλιξη της κατάστασης και γύρω τους και γενικά. Έδειχναν ευχαριστημένοι από το διώξιμο των παρακρατικών συμμοριών και στεναχωρήθηκαν όταν είδαν ότι έφευγε πάλι το τμήμα την επόμενη. Η νυχτερινή αναστάτωση ήταν μια ευχάριστη νότα γι' αυτούς μέσα στη χειμωνιάτικη μοναξιά τους.
Η επόμενη διανυκτέρευση έγινε στο χωριό Μαυρολιθάρι που είναι μεγαλύτερο σε πληθυσμό και τα σπίτια πιο κοντά το ένα στο άλλο, όλα, όμως, καμένα απ' τους Γερμανούς κατακτητές. ….»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου